Çocukların anne ilgisine en çok gereksinim duyduğu yaş dönemi 0-3 yaş dönemidir. Çocuğun bu döneme ait ihtiyaçlarını gidermenin en doğru yolu annenin mümkün olduğunca çocuğuyla birlikte kaliteli zaman geçirmesidir. Çocukların üç yaşından sonra kreşe başlamasıyla sosyal hayatları başlayacak ve anneye olan ihtiyaçları az da olsa azalacaktır. Bu sürede annenin çalışmaya başlaması daha uygun olacaktır.
Akşam anne ile çocuk bir araya geldiklerinde kaliteli zaman geçirerek bu açığı kapatacaklardır. Aslında annenin çalışması çocuğuna doğru zaman ayırmasıyla bu açık kapatılabilir. Örneğin bazı anneler tüm gün evde olmalarına rağmen çocuklarıyla kaliteli vakit geçirmez ve onları anlamaya çalışmaz çocuklarını dinlemeyi bilmezlerse ilgisizlik sonucunda çocukta olumsuz davranışlar oluşabilecektir. Fakat çalışan anne eve geldiğinde çocuğunun sorunlarıyla ilgilenir ve onunla diyalog kurup nitelikli zaman geçirirse bu çocuğun kişilik gelişiminde olumlu etkiler yapacaktır.
Çocuklar belli bir yaşa geldiklerinde annelerinin nerde olduğunu sormaya başlayacaklardır. Bu durumda gerçekler onun anlayabileceği şekilde söylenmeli ve annesinin hava kararınca geleceği özellikle belirtilmelidir. Çocuk soru sorduğunda azarlanmadan güzelce onun gözlerine bakılarak açıklama yapılmalıdır. Zaten doğru söylediğinizi anlayan çocuk bir süre sonra annem neden çalışıyor, nerde gibi soruları sormaktan vazgeçecek ve huysuzluk yapmayacaktır.
2-6 yaş arasında çocuklarda görülen olumsuz davranışlardan biri inatçılıktır. Bu dönem çocuklarında en güzel tutum şekli, hareketlerinde ve çocuktan beklentilerinde istikrarlı kararlı bir anne baba modeli olma yönündedir. Evet diyecekleri bir şeye ebeveynlerin baştan evet demesi eğer olumsuz bir şeyse ve hayır demişlerse taviz vermemeleri gerekir.